bilan sanab. -Ho'-ho', katta bo'lib qolibsanku, opang nechiga kirgan? -Dinozapam. . . -u shunday deb bir nimani eslashga urinayotgandek o'ylanardi, -yidiymada! Dilnoza kulib yubordi: -Voy, jinnivoy, o'n to'rtga kirganmanku!? -Ana, opasi nechiga kirganini ham bilmaydimi? -so'radim Diyorbekdan. -Eshimdan chiqipti, -dedi u, ayb ish qilgandek yerga qarab. Boshimni egib, bo'ynimni qashib qo'yish bahonasida Dilnozaga razm soldim. U kalta yubkasini yechib, tor shim kiyib olgandi. Ko'zim uning sonlariga tushib, uxlay boshlagan asbobim uyg'ona boshladi. Uning oppoq futbolkasidan kichik piyoladek bo'lib qolgan ko'kraklariga taqilgan ichki kiyimining gullari bo'rtib turardi. Birozdan so'ng amakim kelinoyimni chaqirib, ovqat tayyorlashni tayinladi. Kelinoyim Dilnoza bilan dasturxon tuzay boshlashdi. Men esa Diyorbekni o'ynatib o'tirardim. O'n besh daqiqada dasturxon tuzalib, choy damlanib, ovqat solinib bo'lindi. Men yana Dilnozaning yonida o'tirardim. Ovqatlanayotgan paytimizda televizorda multfilm bo'layotgan edi. Diyorbek "shuni ko'yaman" degandan keyin, hammamiz multfilm ko'ra boshladik. -Joylashib oldingmi, Sardorchik? -so'radi amakim, ovqatlanib bo'lganimizdan so'ng. -Ha, j