Muzaffar aka
mashinasining uzoq cho`zilgan
signalizasiyasini
eshitib uyg`onib
ketdi. Mushuk o`lgur
yana balonga suykalanibdi-da,
deb qo`ydi o`zicha. So`ng xo`rozning uzoq qichqirig`i eshitildi.
Yotgan joyida kalima qaytardi.
Yorug` dunyoni yana bir marta
ko`rgani uchun Allohga shukrlar
aytdi. Shiftda kecha yonishdan
qolgan, muallaq osilib turgan lampochka ko`ziga xunuk ko`rinib
ketdi. O`rnidan turib,
tashqariga chiqdi. Havo etni
junjiktiradigan salqinhellip;
Mayin esayotgan shabadaga
bardosh berolmay chirt uzilayotgan barglar Muzaffar
akaning shundoqqina oyog`i
ostiga kelib tushardi. Osmon
har doimgiday quyoshni
chorlayotirhellip; Muzaffar aka
sekin xo`rsinib qo`ydi. Jim- jitlik hukm surardi. Har tong
hovlining u er bu erida
ivirsib yuradigan xotini
erkatoy farzandi Guloydan
xabar olish uchun shaharga
ketgan. Guloy oilada beshinchi
farzand. Muzaffar aka o`g`li
bo`lmaganligi uchun bu qizini
xuddi o`g`lidek ko`rar, uni o`g`il
bola bo`lib tug`iladi, deb
kutishgan edi. Mana hash-pash deguncha oradan 17 yil o`tib, u
ham kap-katta qiz bo`lib
qolibdi. Opalarining hammasi
turmushga chiqib ketishgan.
Guloy bir qarashda juda
chiroyli, odamlarni o`ziga maftun eta oladigan qiz.
Sho`xlik, gapga chechanlik uning
tabiatiga mutlaqo yot, ammo
uning chehrasidan o`ziga
ishonuvchanlik, mag`rurlik,
gaplaridan esa bir so`zlilik, cho`rtkesarlik, anchagina qo`rslik
ham yaqqol sezilib turardi.
Guloy institutga davlat granti
asosida o`qishga kirganidan
so`ng, 1-kursni tugatar tugatmas
uyiga tanish-bilish, qo`ni- qo`shni, qarindosh-urug`lardan
sovchilar kela boshladi.
Muzaffar aka mana shu
paytlarda allanechuk bo`lib
ketar, qizini hech kimga
uzatgisi kelmasdi. Aftidan, niyati ichkuyov qilish edi. Bu
ham to`g`ridir, axir ularning
ham eb-ichari, yotar-turari bor
degandayhellip;
Onasi Guloyga uyga sovchilar
kelayotgani daragini aytganda, Guloy bir so`z bilan O`zim
bilaman qachon erga tegishni,
hozir o`qishim kerak, dedi.
Onasi shu-shu bu haqda
gapirmadi.
Guloy uyga kelib-ketib yurdi. Shahar sharoitiga tezda
moslashib ketdi. Bu erda
birov birov bilan ishi yo`q,
mahallaning ayollari g`iybat
qilishmaydi, o`zing xohlagan
ishni qilasan, deb o`yladi o`zicha. Tez orada zamonaviy qo`l
telefoni ham oldi. Aslida
hamma balo mana shu matohdan
boshlandi.
Narxi falon pul bo`lgan
qimmat telefon Guloyga juda qimmatga tushdi. Dugonalari
aytgan ijtimoiy
tarmoqlarning biridan
do`stlar orttira boshladi. Ikki
hafta deganda yuzlab saytdosh
do`stlari bilan tanishdi. Buni qarangki, oz muddat ichida bir
yigit bilan juda yaqin
munosabatda bo`lib ketdi. U
bilan tunu kun internetda
bemalol suhbatlashardi,
dardlashardi. Erta-yu kech qo`lidan telefon tushmas,
topgan pulini internet uchun
sarflar, o`qish esa o`lda-jo`lda
bo`lib qolib ketardi. hellip;
- Allo, assalom.
- Tuzukmisan? - Ha, zo`rman. O`zingiz
tuzukmisiz, Azamat?
- Yaxshi. Bugun qachon boray?
- Har doimgi vaqtda.
Guloy kech bo`ldi deguncha, ko`chaga
chiqib ketadigan odat chiqardi. Xonadosh qizlar qancha tanbeh
berishsa ham kor qilmadi.
Uyimdagilar biladi, deb turib
oldi. Qizlar behuda janjal
chiqarib nima qilamiz
deyishib, etti yot begona emasmi, qo`l siltashdi. Uni
kutib uxlab qolishar, bazan
uning qachon uyga kelganini
ham payqashmasdi. Bora-bora
ular eshikni ichkaridan
qulflab yotadigan bo`lishdi. Bu Guloyga yaxshigina bahona
bo`ldi. Kun ketidan kunlar o`tib
ketaverdihellip; Guloyning Azamat
bilan munosabatlari yanada
chuqurlashib ketdi.
- Allo, iltimos telefonni qo`ymang, eshiting, deya yalindi
Guloy.
- Xo`sh, - dedi yigit.
- Nima degan odam bo`ldhellip;
Guloyning gapi tugar tugamas
yigit baqirib ketdi: - Agar yaxshi qiz bo`lganingda
tanimagan-bilmagan odamingga
telefon nomeringni
berarmiding? Hatto ismimni
bilmaysan. Azamat akamish,
yigitimish. Nima endi senga uylanishim kerakmi? Nima
bo`lgan bo`lsa, o`zingga o`zing
qilding. Yana telefon qilib,
bezovta qilsang bundan
battariyam bo`ladihellip;
Guloy bu gaplardan dovdirab qoldi. U hech kimga gapirmay,
ko`rpa-to`shak qilib yotib oldi.
O`qishga ham bormadi. O`ziga o`zi
uvvos solib yig`lar, yana
tinchlanardi. Uning xayolidan
nimalar kechdi ekan, bu bizga qorong`uhellip; Xonadosh qizlar
Guloyning ahvoli haqida ota-
onasiga xabar berishdi.
Muzaffar aka qizidan xavotir
olib, kech bo`lsa-da xotini
bilan mashinada yo`lga chiqdi. Uning ko`ngli xijil. Ona esa
o`zini qo`yarga joy topolmay
qolgan.
Muzaffar aka mashina
tezligini oshirgandan
oshirdi. Kechasi soat 11 dan oshibdi, yana yarim soatlik yo`l
bor, deb pichirlab qo`ydihellip; U
nafaqat yarim soatda, yarim
kunda, yarim yilda ham qizi
Guloyni ko`rgani etolmadihellip;
Mashinaning g`iyqillagan, tasir-tusur ovozi tabiatga
zarracha tasir etmadi. Butun
bir avtohalokat natijasida
faqatgina bir muddat shovqin
ko`tarildi-yu, yana tinchidi. Go`yo
tabiat bu halokatdan juda- juda xursand. Agar Muzaffar
aka qizining ahvolidan
xabardor bo`lganida edi, balki
Guloyni o`z qo`llari bilan bo`g`ib
o`ldirar, nomusga chidayolmay
mana shu bugungi avtohalokatga mingdan-ming rozi bo`lar edi.
Oradan yillar o`tdi. Guloy esa
hamon odamlar nazdida qari
qiz bo`lib, shaharda bir o`zi
mazza qilib yashab yuribdi.
Axir uni tergaydigan ota- onasi, g`iybat qiladigan
qo`shnilari yonida yo`q edi.